کیت HPV
در این مقاله قصد داریم توضیحاتی در رابطه با بیماری های جنسی بدهیم و همچنین اطلاعاتی در مورد کیت HPV ارائه نماییم با ما همراه باشید.
شرکت سین مورو همراهه شما عزیزان است تا با چیستی کیت HPV آشنا شوید .
بیماری مقاربتی HPV برای اشاره به بیماری انتقال یافته از یک شخص به شخص دیگر از طریق ارتباط و رابطه جنسی مورد استفاده و بکار می‌گیرد. منظور از ارتباط و رابطه جسمانی و جنسی برقراری رابطه جنسی واژینال، مقعدی و یا دهانی محافظت نشده با فرد مبتلا می تواند زمینه ابتلای شخص را فراهم کند و موجب انتقال این بیماری شود.
بیماری مقاربتی ممکن است عفونت مقاربتی یا بیماری آمیزشی نیز گفته میشود و نام دیگر آن بیماری آمیزشی است . البته موضوع به این معنی نیست که رابطه جنسی تنها راه انتقال بیماری های مقاربتی است و راه های دیگری برای انتقال کیت وجود ندارد بسته به نوع بیماری های مقاربتی، عفونت ها می توانند از طریق استفاده مشترک از سوزن و شیردهی انتقال یابند.
اما ممکن است برای شما سوالاتی بوجود بیاید همچون کیت چیست ؟ نشانه ها و علائم کیت در مردان و زنان چیست آیا راه حل هایی برای درمان آن وجود دارد ؟
علائم بیماری مقاربتی در مردان
احتمال انتقال بیماری مقاربتی فاقد علائم و نشانه است اما برخی از بیماری های مقاربتی مزمن با علائم آشکاری همراه هستند. بیشترین و مهم تریم علائم در مردان شامل موارد زیر هستند:
درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی یا هنگام ادرار کردن
زخم ها، برآمدگی ها یا بثورات در اطراف آلت تناسلی، بیضه ها، مقعد، باسن، ران یا دهان
ترشحات غیرمعمول یا خونریزی از آلت تناسلی
بیضه های دردناک یا متورم
علائم بیماری های مقاربتی در زنان
در بسیاری موارد، بیماری های مقاربتی مزمن با علائم قابل ملاحظه ای همراه نیستند. در صورت بروز علائم در زنان، شایع ترین آن ها شامل موارد زیر هستند:
درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی یا ادرار کردن
زخم، برآمدگی یا بثورات در اطراف واژن، مقعد، باسن، ران یا دهان
ترشحات غیرمعمول یا خونریزی از واژن
خارش داخل یا اطراف واژن
شما برای اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید با شرکت سین مورو تماس بگیرید
شماره تماس: 02122350855
گرچه پرهیز از فعالیت جنسی، مطمئن ترین راه پیشگیری از ابتلا به عفونت با این ویروس است با این حال در شرایط دیگر از جمله:
– رابطه تک همسری
– محدود کردن تعداد شرکای جنسی
– یا انتخاب فردی که در گذشته شرکای جنسی محدودی داشته است و استفاده از کاندوم
و حذف زگیل های ژنیتالی و واکسیناسیون بر علیه HPV شانس ابتلا به عفونت را کاهش داد.
با این حال باید به خاطر داشت که عفونت با HPV آنقدر شایع است که اغلب افراد آلوده قبل از مراجعه به پزشک شریک جنسی خود را آلوده می کنند.
بنابراین حتی در افراد دارای یک شریک جنسی مادام العمر هم امکان ابتلا به عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد
نحوه انتقال HPV از مادر حامله به ماحصل حاملگی در دوره بارداری (ترنس پلاسنتال، پری ناتال یا Post natal) مشخص نیست.
خطر انتقال HPV از مادر به کودک در حین زایمان بسیار اندک است و در این موارد حتی اگر نوزاد به ویروس آلوده شده باشد به راحتی می تواند آن را از بدن خود پاک کند.
نوزاد تولد یافته از مادر مبتلا به زگیل تناسلی معمولا دچار عوارض مرتبط با عفونت HPV نمی شود.
گاهی و در موارد بسیار نادر چنین نوزادی ممکن است به پاپیلوماتوز تنفسی عود کننده مبتلا گردد.
در این مورد اینکه سزارین بتواند از ابتلا نوزاد به پاپیلوماتوز تنفسی جلوگیری کند مشخص نیست.
بنابراین انجام سزارین تنها برای پیشگیری از انتقال عفونت HPV به نوزاد توجیه پذیر نبوده و نباید صورت گیرد.
تنها زمانی که زگیل ژنیتال منجر به مسدود شدن دهانه لگن شده باشد یا خطر خونریزی شدید از ضایعه در زمان زایمان طبیعی وجود داشته باشد اقدام به زایمان از طریق سزارین توصیه می شود.
